داستان‌هاي عمه پسند

مامانی اینقدر از نقاشی های تو سر ذوق اومده بود که سریع دوربین را روشن کرد تا ازت فیلم بگیره. تو هم که امشب تصمیم داشتی همه هنهات را رو کنی، شروع کردی به تعیین جای دوربین و به مامان گفتی که کجا بنشینه و از نقاشیت فیلم بگیره. بعد هم شروع کردی به نقاشی و همزمان درباره رنگ های مخلوط صحبت کردی و این که چه رنگی خوبه! هر دو جمله هم از بابا می پرسیدی که نظر بابایی چیه!!!! خب هنر همینجوری یکدفعه شکوفا میشه و کاریش هم نمیشه کرد

تا همن امروز یکی از بزرگترین نگرانی های من و مامانی در مورد تو بی علاقگی تو بود به نقاشی. همیشه موقعی که مداد و کاغذ را می دیدی به اصرار از دیگران می خواستی که برات نقاشی بکنند. توی مهد هم مامانی می گفت که در زمینه نقاشی از هم سن هات ضعیف تر نشون می دادی. من و مامانی دیگه پذیرفته بودیم که در زمینه هنرها تو علاقه ای به نقاشی نداری و بیشتر در آینده می توانی در زمینه موسیقی و یا ادبیات و نمایش استعدادهای خودت را بروز بدهی. امروز اما اتفاقی افتاد که من و مامان را کلی ذوق زده کرد. تو به ناگاه نقاشی را کشف کردی و تقریبا یک دفترچه را پر کردی از نقاشی هات. همه چیز به سادگی رخ داد. تو عاشق آبرنگ بودی و ما به اشتباه به تو مداد رنگی می دادیم. تو عاشق...

مامانی در آستانه سه سالگی داره سعی می کنه که ارنواز را از پمپرز بگیره. مامانی: ارنواز تو شلوارت جیش نکنی! ارنواز: باشه .... پی پی می کنم.

شما که نمی دونید ولی این ارنواز غیر از این بچه باربی یا همون زری که دارید می بینیدش، یه بچه دیگه هم داره که تو شکمشه. از دنیا هم اومده اونجا. عمه مریمش هم گذاشتدش. حالا کی بیاد به این دنیا خدا عالمه.

دیروز ارنواز به بابایی یه کادوی تولد خیلی قشنگ داد. غذاش را کامل خودش خورد. البته قبول دارم ه برای یه بچه سه ساله یه کم دیره. ولی ارنوازه دیگه به بعضی کارها اصلا تن نمی ده. در ضمن یه کادوی دیگه هم این که ارنواز شمع کیک باباییش را فوت کرد و کلی هم حال کرد. حقیقتش هیچوقت جز مواقعی که ارنواز شمع فوت می کنه، از این سنت خوشم نیومده بود!  

بابایی: مامان باربی این دستبند را کی خریدی؟ مامان باربی: دیهفته،‌ روز بود.

خوشبختانه رژلب از سر ارنواز افتاده و متاسفانه جاش را کرم زدن گرفته. روزی سیصد بار کرم به دستاش میزنه تا بو بده.

ارنواز هنوز هم به شکر میگه نمک و موقع خوردن چایی باید حسابی واسه اش نمک ریخت. حالا هم ارنواز داره یه چایی پرشکر را می خوره. مامان جون: ارنواز اینقدر شکر می خوری دندونات اوخ میشه - خب تو گفتی نمک بریز، من که نگفتم!

- مامانی مهرشهر رو کره زمینه؟ - آره عزیزم - خب زمین که خفه میشه!

- بابایی برام شکلات کیندر بخر - بابایی هر وقت برم مسافرت برات می خرم - خب برو مسافرت - برای یه کیندر برم مسافرت؟ آخه دلم واسه ات تنگ میشه. - خب من هم میام - مامان چی؟ - نه اونو نبریم (احتمالا واسه اینکه همه کیندرها را بتونه بخوره